illustrator Munir de Vries deelt zijn ervaringen met de ontwerpopdracht

‘Ik vind het wel wat, om met zoveel mensen aan iets moois te werken . . .

De tentoonstelling laat zien hoe kolonialisme de wereld van nu mede heeft gevormd, en hoe mensen kolonialisme doorstonden.

Aan de hand van een kamerbrede tijdlijn wordt uitgelegd welke rol Nederland in de slavernij had, vanaf 1422 tot heden.

‘Mijn meester, ach neemt mijn bede aan,’ schrijft een vrijgemaakte zwarte vrouw, Dédé, in 1795 vanuit Suriname aan haar voormalige meester Engelbert Kelderman uit Vianen.

Aan de hand van historische bronnen, hedendaagse reflecties, onderbelichte perspectieven en indrukwekkende kunst biedt de tentoonstelling inzicht in de vaak onbesproken relatie tussen het christendom en het Nederlandse slavernijverleden.

De grootschalige groepstentoonstelling Spuiten en stikken: kunst met een boodschap. De tentoonstelling toont onderbelichte kunstvormen graffiti en textielkunst.

Het stadsbestuur van Amsterdam is akkoord gegaan met de bouw van het nieuwe Nationaal Slavernijmuseum op het Java-eiland, een plek in het havengebied van de hoofdstad.

Het Zeeuws Museum onderzoekt met experts en publiek hoe verhalen over de Zeeuwse rol in de slavernij en koloniale geschiedenis in de toekomst kunnen worden toegevoegd aan de tentoonstelling ‘Dit is Zeeland’.

Den Haag krijgt een monument om de slachtoffers van de trans-Atlantische slavernij te herdenken. De kunstenaar Buhlebezwe Siwani gaat haar ontwerp voor een monument op het Lange Voorhout definitief vormgeven.

De tentoonstelling is de eerste pop-up tentoonstelling van het Slavernijmuseum en behandelt zowel het verzet van tot slaaf gemaakte mensen zelf als de anti-slavernijbeweging in Nederland.

Een tentoonstelling over slavernij. Niet als abstract begrip, maar in de vorm van persoonlijke en waargebeurde verhalen. Verhalen uit zowel Brazilië, Suriname en het Caribisch gebied, als uit Zuid-Afrika en Azië.